Okapi to swoista zebro-żyrafa albo nawet koń, choć tak naprawdę… wiele nie ma z nimi wspólnego, oprócz wyglądu przypominającego ich krzyżówkę. Ten niezwykły ssak jest z kolei blisko spokrewniony z żyrafą, choć wzrostem i długością szyi nieszczególnie jej dorównuje. Czym charakteryzuje się to nietypowe zwierzę?

Czym jest okapi?

Okapi leśne, a właściwie “Okapia johnstoni” to ssak z rodziny żyrafowatych i jedyny przedstawiciel rodzaju “Okapia”. Współcześnie to jeden z dwóch gatunków należących do tej rodziny – drugim jest żyrafa. 

Nazwa rodzajowa tego niesamowitego zwierzęcia ma swoje korzenie od afrykańskiego plemienia Mbuba od słowa “o’api”. Z kolei drugi człon nazwy został dodany później w celu upamiętnienia brytyjskiego odkrywcy i botanika Henry’ego Hamiltona Johnstona. Podróżnik zakupił w Kongo kawałek skóry zwierzęcia, które posiadało białe pasy na ciemnobrązowym tle. Początkowo zoolodzy opisali na tej podstawie nowy gatunek zebry. Zastanawiające dla nich było jednak miejsce zamieszkania okapi, który żyje nie na sawannie, a w dżungli. Z tego względu na początku zyskał on nazwę “koń Johnstona”. Dopiero kilka lat później po pozyskaniu całości skóry naukowcy odkryli, że jest to nieznany dotąd gatunek krótkoszyjnej żyrafy. Jego wygląd tłumaczono innym, otaczającym go środowiskiem i łatwym dostępem do pokarmu, co nie wymusiło na nim biologicznego wyrośnięcia długiej szyi. Co ciekawe, okapi leśnie znane było już starożytnym Egipcjan, którzy tworzyli rzeźby ukazujące wizerunek tego nietypowego zwierzęcia. 

Ryba, która zaatakowała tatę Nemo dotarła do wybrzeża Teneryfy. To czarny diabeł morski

Charakterystyka okapi leśnego

Okapi leśne żyją tylko w afrykańskich lasach równikowych, głównie w lesie Ituri w północno-wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga. Żywi się roślinami, przede wszystkim trawą czy liśćmi drzew, jednak w jego diecie znajdują się również owoce i grzyby. Co intrygujące, okapi może również spożywać węgiel drzewny, który powstał w następstwie uderzenia pioruna w drzewo. 

Zazwyczaj dorosły osobnik okapi ma do 210 cm długości bez ogona i między 150 a 170 cm wysokości. Jego masa ciała może dochodzić nawet do 250 kg. Po narodzinach, mały okapi posiada krótką grzywę. Traci ją z kolei po ok. 12–14 miesiącach. 

Okapi posiada krótką i gładką sierść, na której szczególnie dominuje rudo-purpurowe lub czarne ubarwienie. W okolicach przednich i tylnych kończyn oraz w części zadniej znajdują się charakterystyczne, poziome białe pasy na czarnych pęcinach. 

Nie najlepszy wojownik, doskonały słuchacz

Okapi nie ma najlepszych predyspozycji do obrony czy walki. Nie posiadają rogów ani poroży, a ich wzrost nie budzi takiego szacunku wśród innych zwierząt, jak w przypadku żyraf. Nie są też szybkie. Okapi mogą pochwalić się natomiast świetnym słuchem i doskonałą umiejętnością skutecznego kamuflażu. Dzięki swojemu nietypowemu ubarwieniu sierści mogą pozostawać niewidoczne w głębokich zaroślach. Jego odstające, duże uszy doskonale pozwalają usłyszeć najmniej słyszalne szelesty. Z kolei okapi mogą porozumiewać się również za pomocą infradźwięków, które nie są słyszalne zarówno dla ludzi, jak i innych zwierząt. Zazwyczaj wykorzystują tę technikę w komunikacji z potomstwem.

Okapi to zwierzęta, które są bardzo trudne do utrzymania w hodowli. Z tego względu populacja okapi w ogrodach zoologicznych nie jest wielka. W Europie całkowita liczba tych nietypowych zwierząt to zaledwie 63 okapi w 17 ogrodach zoologicznych. Jednym z nich jest wrocławskie zoo.

Zobacz również: Bawoły na służbie: Najbardziej niezwykła policja świata na brazylijskiej wyspie Marajó

Źródło: National Geographic, TVN24

Fot: Canva

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.