“Jesteśmy rozwijającym się laboratorium” – tak o Wyspie Kanaryjskiej El Hierro mówią mieszkańcy. Zapotrzebowanie energetyczne wyspy jest niemal w pełni pokrywane przez odnawialne źródła: wodne, wiatrowe i geotermalne.
Pionierski eksperyment
Ta niewielka wyspa ma mniej niż 20 km szerokości i jest zamieszkiwana przez ok. 11000 mieszkańców. Jako pierwsza z wysp utrzymała niezależność energetyczną, opartą o źródła odnawialne, przez więcej niż 10 000 godzin. Obecnie około 50% rocznego zapotrzebowania wyspy jest zaspokajane przez OZE.
El Hierro jest jednym z nielicznych odizolowanych terytoriów na świecie, które osiągnęły ten poziom samowystarczalności energetycznej, działając bez zewnętrznego połączenia. Celem wyspy jest całkowita dekarbonizacja w ciągu najbliższych 15 lat.
Podstawowym źródłem energii jest wiatr wiejący od oceanu, który napędza pięć turbin hydroelektrowni wiatrowej Gorona del Viento. Energia, którą przechwytują, dostarcza elektryczność, a nadmiar jest wykorzystywany do pompowania wody między dwoma zbiornikami.
– Jest to projekt pionierski w skali całego świata, jeden z najważniejszych w dziedzinie produkcji energii ze źródeł odnawialnych. Z tego względu, że wyspa jest mała, a jej populacja stosunkowo nieliczna, El Hierro stała się swoistym laboratorium, przykładem godnym naśladowania dla bardzo wielu wysp na całym globie – mówi Alpidio Armas, przewodniczący samorządu El Hierro. – Na takich wyspach żyje około 600 mln ludzi. Władze Hawajów, duńskiej wyspy Samso, japońskiej Oki, holenderskiej Aruba, a także Indonezji już wyraziły zainteresowanie naszym rozwiązaniem.
OZE dla bioróżnorodności
El Hierro jest w większości pokryta przez góry i kratery wulkaniczne, a niewielkie zapasy pitnej wody są zbyt skąpe, aby zaspokoić potrzeby miejscowego rolnictwa. Technologie pozwalające na odsalanie wody morskiej kosztowały wyspę nawet 6 tys. ton ropy rocznie!
Podczas niszczycielskiej suszy w 1948 roku wyspiarze musieli prosić o pomoc rząd w Madrycie, który dostarczał mieszkańcom El Hierro wodę… statkiem. Obecnie energia potrzebna do odsalania wody morskiej jest w pełni generowana przez elektrownie wodno-wiatrową.
Najnowsze dane pokazują , że w ciągu ostatnich trzech lat wyspie udało się uniknąć emisji 13 000 do 18 000 ton CO2 rocznie. Obecnie 58% powierzchni jest chronionym obszarem przyrodniczym. W 2000 r. wyspa została uznana za światowy rezerwat biosfery UNESCO, a w 2015 r. za globalny geopark (mający na celu ochronę miejsc o szczególnym znaczeniu geologicznym).
Zobacz też: Powstaje pierwsza na świecie wyspa energetyczna. “To kamień milowy dla niezależności energetycznej Europy”
Źródła: reuters.com
Fot. Canva
Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.