Ze względu na to, że wiatr jest czystym źródłem energii, jego wykorzystanie energetyczne nie powoduje szkodliwych emisji do atmosfery, nie grozi również wyczerpaniem zasobów. Jednak wywołuje pewne negatywne oddziaływanie na otoczenie. Odpowiednia i dobrze przeanalizowana lokalizacja pozwala na zredukowanie niektórych z tych oddziaływań.

Reklama

Każdy inwestor dokonuje skrupulatnej analizy potencjalnego terenu, który ma zostać przeznaczony pod budowę elektrowni wiatrowych. Niezbędne jest uwzględnienie emisji hałasu, wpływu budowy i eksploatacji elektrowni na środowisko naturalne oraz sezonowe trasy ptaków wędrownych. Są ponadto aspekty, na które człowiek nie ma wpływu budując elektrownie wiatrowe, przykładem jest zakłócanie sygnałów radiowych i telewizyjnych. Na szczęście nie jest to na tyle intensywne zjawisko, by powodować dyskomfort użytkowników.

Pierwszą uciążliwością, na którą trzeba zwrócić uwagę są zagrożenia klimatu akustycznego. Głównym źródłem emisji hałasu podczas pracy elektrowni jest wirnik, przyczyną są obracające się łopaty wywołujące opory aerodynamiczne. Istnieje również emisja hałasu przez starszego typu generatory, przekładnie i inne elementy mechaniczne. Nie jest to jednak dźwięk o dużym natężeniu, zasadniczy problem stanowi jego monotoniczny charakter i długotrwałe oddziaływanie na psychikę człowieka. Poziom hałasu zależy od mocy elektrowni oraz rozwiązań konstrukcyjnych i technologii ich wykonania. W odległości 200 metrów od turbiny 600 kW poziom hałasu jest na poziomie 46,5 dB, co porównywalne jest z wnętrzem domu, natomiast hałas słyszany wewnątrz jadącego samochodu jest na poziomie 70 dB. Należy jednak zauważyć, że w specyficznych lokalizacjach (np. kotliny górskie) hałas może być większy i bardziej słyszalny.

Z uwagi na wymogi polskiego prawa, które zastrzega dopuszczalny poziom hałasu w porze nocnej dla obszarów zabudowy jednorodzinnej i terenów wypoczynkowo-rekreacyjnych poza miastem na 40 decybeli, elektrownie wiatrowe lokalizowane są w odległości minimum 500 m od zabudowy mieszkaniowej.

Kolejnym czynnikiem są zakłócenia wizualne, choć nie wszyscy podzielają opinię o negatywnym wpływie turbin wiatrowych na krajobraz. Bezsprzecznie można jednak stwierdzić, że elektrownie wiatrowe są łatwo zauważalne i wpływają na wygląd otaczającego je krajobrazu. Aby zredukować ten efekt nie stawia się turbin na terenach parków narodowych, krajobrazowych, rezerwatów przyrody oraz terenach wypoczynkowo-rekreacyjnych. Również z tego powodu zachowana jest podana już wcześniej granica ochronna 500 metrów od najbliższej zabudowy. Oprócz wspomnianego wcześniej hałasu, również odblask promieni słonecznych od obracającego się wirnika i cień jego szybko poruszających się łopat, które powodują tzw. efekt stroboskopowy, może mieć negatywny wpływ na psychikę ludzką.

Dodatkowo budowa elektrowni wiatrowych stwarza zagrożenie dla zwierząt w powietrzu. Ptaki czy nietoperze podczas lotu mogą wejść w kolizję z łopatą wirnika. Na zwiększenie takiego ryzyka wpływa fakt lokalizowania siłowni w miejscach występowania prądów powietrznych, z których często korzysta ptactwo wędrowne. Jednak takie wypadki zdarzają się sporadycznie w porównaniu z ilością szkód wyrządzonych zwierzętom przez linie wysokiego napięcia i emisje zanieczyszczeń z energetyki konwencjonalnej. W celu zmniejszenia kolizji z turbinami, stosowane są specjalne oznakowania, które zwiększają widoczność elektrowni. Obecne inwestycje lokalizowane z dala od tras migracyjnych ptaków. Ponadto trwają badania umożliwiające wykorzystanie sygnałów radiowych mogących odstraszać ptaki z terenu elektrowni.

Należy pamiętać również o pozytywnych aspektach ekologicznych wynikających z pracy elektrowni wiatrowych. Emisje uniknione poprzez wykorzystanie energii wiatru do produkcji 1 TWh energii elektrycznej wynoszą około: 5 500 ton dwutlenku siarki , 4 222 ton tlenków azotu , 49 000 ton pyłów i żużlu oraz 700 000 ton dwutlenku węgla.