Energia wiatrowa Morska energetyka wiatrowa pod presją. Co dalej z offshore w Europie? 16 kwietnia 2025 Energia wiatrowa Morska energetyka wiatrowa pod presją. Co dalej z offshore w Europie? 16 kwietnia 2025 Przeczytaj także Energia wiatrowa Bałtyk jako magazyn CO₂. Czy Polska wykorzysta potencjał CCS na morzu? Eksperci oceniają, że wytypowane podmorskie struktury geologiczne na Bałtyku mogą w przyszłości pomieścić znaczące ilości CO₂ z polskiego przemysłu energochłonnego. W związku z rosnącym zainteresowaniem technologią CCS oraz zmianami w regulacjach offshore pojawia się realna szansa na rozwój podmorskich magazynów CO₂ w Polsce, wpisujących się w globalny trend wykorzystania morskich formacji geologicznych. Energia wiatrowa Silniejsze wiatry na Bałtyku. Czy Polska powinna budować turbiny offshore klasy II? Polska przyspiesza rozwój morskiej energetyki wiatrowej na Bałtyku. Nowelizacja ustawy offshore, którą niedawno podpisał prezydent Karol Nawrocki, ma ułatwić inwestorom udział w aukcjach i wprowadzić uproszczone procedury administracyjne. Nowy raport klimatyczny wskazuje wzrost prędkości wiatru na całym świecie – również nad Morzem Bałtyckim. Większość europejskich turbin OZE już teraz nie jest dostosowanych do coraz silniejszych lokalnych wiatrów. Branża, która miała być fundamentem europejskiej transformacji energetycznej, dziś boryka się z brakiem stabilnych zasad, kostkami i spadającym zainteresowaniem inwestorów. W minionym tygodniu zakończyła się konferencja WindEurope 2025 w Kopenhadze, gdzie spotkali się liderzy w branży, by rozmawiać o czekających wyzwaniach. Hasło przewodnie tegorocznej edycji brzmiało: „Skalujmy, elektryfikujmy, dostarczajmy” wyrażając priorytety sektora, czyli rozbudowę łańcucha dostaw, elektryfikację różnych gałęzi gospodarki oraz skuteczną realizację projektów wiatrowych. Reklama Spis treści ToggleBranża na rozdrożu Proponowane rozwiązaniaPrognozyUnijne plany Branża na rozdrożu Właśnie przy okazji targów WindEurope miał swoją premierę raport firmy Ørsted, największego dewelopera w swojej dziedzinie, pt. „Morska energetyka wiatrowa na rozdrożu”. Raport stanowi odpowiedź branży na gwałtowne pogorszenie warunków inwestycyjnych w europejskim sektorze offshore. Problem stanowią rosnące koszty kapitałowe, brak przejrzystych zasad przetargów oraz niepewność regulacyjną, która prowadzi do opóźnień, a także wycofywania się inwestorów z wielu projektów. Kolejną przeszkodą, zwłaszcza dla dużych firm jest brak spójności w przetargach na budowę farm wiatrowych. Fakt, że odbywają się na odmiennych zasadach utrudnia to planowanie nawet przy przewidywalnych warunkach ryzyka. To poważne osłabienie możliwości realizacyjnych celów jakie stawia sobie Unia Europejska – osiągnięcia bezpieczeństwa energetycznego, zapewnienie konkurencyjności cen i utrzymanie tempa rozwoju w sektorze OZE. Prezydent podpisał ustawę o różnicowaniu cen w aukcjach dla offshore. Co to znaczy? Proponowane rozwiązania Przedstawiony w raporcie plan naprawczy miałby w ich ocenie doprowadzić do korzyści po stronie europejskich gospodarek, społeczeństwa oraz oczywiście samych firm sektora offshore. W odpowiedzi na te wyzwania autorzy raportu proponują konkretne rozwiązania – podjęcie zobowiązania rządów państw UE oraz przemysłu tego sektora w celu odbudowy tej dynamiki. Zobowiązanie zawierałoby następujące punkty: uruchomienie co roku przetargów na budowę farm wiatrowych o mocy przekraczającej 10 GW (w latach 2031-40) – to dałoby gwarancję stabilności finansowej sektorowi, mniejsze inwestycje powinny być realizowane na rynkowych warunkach, w których powstałyby ujednolicone zasady przetargów oraz przewidywane warunki inwestycyjne we wszystkich państwach członkowskich, wreszcie, współpracę międzypaństwową, by nie powodować konfliktów w zakresie wyznaczania lokalizacji farm wiatrowych. Prognozy Zgodnie z szacunkami raportu: rozwój offshore może ograniczyć emisję CO₂ o 15% obniżyć ceny energii w Europie o 30% do 2040 r., przynieść oszczędności rzędu 70 mld euro dzięki redukcji importu paliw kopalnych. Do 2040 roku miałoby to zwiększyć niezależność energetyczną UE. Skutkiem ubocznym, równie pożądanym, byłoby ograniczenie emisji CO2 o około 15% względem obecnych pomiarów. Oprócz postępów w wymiarze strategicznym, twórcy wskazują, że to rozwiązanie przyczyni się do powstania i zabezpieczenia setek miejsc pracy, a także szybkiego rozwoju w regionach nadmorskich, które będa miały szansę stać się wiodącymi centrami transformacji na OZE. Unijne plany Zanim nadejdzie rok 2031 i branża może znaleźć się w zakręcie raporty Windeurope nie są optymistyczne względem unijnych planów. Obecnie w UE produkuje się 231 GW z wiatru z czego 21 GW na morzach, natomiast cel w roku 2030 wynosi 425 GW. W latach 2025–2030 moc instalacji wiatrowych ma wzrosnąć do 351 GW, co wciąż jest poniżej celu wynoszącego 425 GW na 2030 rok. Różnica jest spora, dlatego oczekuje się, że Komisja Europejska zaproponuje odpowiednie rozwiązania. Oczekuje się, że będą to: podwojenie budżetu Funduszu Innowacyjnego do 1,4 miliarda euro, zachęty do inwestycji w czyste technologie, uproszczenie procedur wydawania pozwoleń oraz ulgi podatkowe. Polskie wybrzeże, według PSEW, może wygenerować potencjał 33 GW – to ponad sześciokrotnie więcej niż obecna moc Elektrowni Bełchatów. To strategiczna szansa, której nie można zmarnować. Zobacz też: Baltic Power nabiera mocy: kluczowe komponenty już w drodze na Bałtyk Źródła: orsted.pl, PSEW, windeurope.org, commission.europa.eu Fot. Canva Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.
