Instalacja fotowoltaiczna z magazynem energii

Poznaj orientacyjne koszty

Pierwszy wodorowy rurociąg w Europie. Podpisano ważne porozumienie

Pierwszy wodorowy rurociąg w Europie. Podpisano ważne porozumienie

Pierwszy wodorowy rurociąg w Europie. Podpisano ważne porozumienie

Hiszpania, Francja i Portugalia porozumiały się w kwestii ważnego projektu energetycznego. Pierwszy wodorowy rurociąg w Europie może powstać do końca dekady. Co wiemy o inicjatywie, który zwiększy niezależność Unii od rosyjskich paliw kopalnych?

Reklama

Pierwszy wodorowy rurociąg w Europie

Prezydent Hiszpanii Pedro Sánchez spotkał się w Alicante z prezydentem Francji Emmanuelem Macronem i premierem Portugalii António Costą. Politycy 9 grudnia przedstawili wspólnie projekt nowego projektu energetycznego. H2Med to pierwszy wodorowy rurociąg w Europie, który połączy Półwysep Iberyjski z Marsylią we Francji.

Pierwszych ustaleń pomiędzy przywódcami państw dokonano już w październiku w Brukseli. W grudniowym spotkaniu uczestniczyła ponadto przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen.

Prace przeprowadzone w ciągu ostatniego miesiąca przez zespoły techniczne trzech rządów umożliwiły nakreślenie celów H2Med i określiły, że projekt składa się z dwóch zasadniczych części. Z jednej strony będzie to trasa z Portugalii do Hiszpanii, a konkretnie z Celorico da Beira do Zamory; druga trasa prowadzić będzie z Hiszpanii do Francji przez Morze Śródziemne, a konkretnie z Barcelony do Marsylii powiedział prezydent Hiszpanii Pedro Sánchez.

Zgodnie ze wstępną specyfikacją techniczną projektu H2Med odcinek portugalsko-hiszpański będzie miał długość 248 kilometrów. Szacunkowy koszt to 350 milionów euro. Na odcinku Barcelona-Marsylia koszty wzrosną najprawdopodobniej do 2,5 miliarda euro za połączenie o długości 455 kilometrów. Co jeszcze wiemy na temat projektu?

Połączenie H2Med. Szansa dla UE?

Projekt będzie pierwszym dużym korytarzem wodorowym w Unii Europejskiej. Chociaż  początkowe założenia mówiły też o transporcie gazu, jednak H2Med będzie służyć wyłącznie do transportu zielonego wodoru, w zgodzie z założeniami unijnego planu RePowerEU.

Obecność przewodniczącej Komisji Europejskiej na prezentacji projektu może być odczytana jako wyraz poparcia. Twórcy H2Med chcą uzyskać dostęp do europejskich źródeł finansowania.

Projekt H2MED zmierza we właściwym kierunku. Ma potencjał, aby pomóc nam zbudować podstawę europejskiej sieci do transportu wodorupowiedziała Von der Leyen zwracając uwagę na przydatność wspólnego projektu. 

Prezydent Hiszpanii Sánchez wskazał, że infrastruktura zostanie uruchomiona do końca tej dekady.

Do 2030 roku będzie w stanie transportować 10 % wodoru zużywanego w UEpowiedział o H2Med Sanchez.

Słowa Sancheza wskazują, że do końca dekady rurociąg byłby w stanie przesyłać nawet 2 mln ton zielonego wodoru rocznie. W ślad za ustaleniami polityków podpisano memorandum pomiędzy koncernami energetycznymi. Porozumienie zawarły hiszpański OSP Enagás, francuskie OSP GRTgaz i Teréga oraz portugalski OSP REN. Protokół ustaleń sformalizował zobowiązania stron i podkreślił, że projekt ma być ukończony do 2030 roku. 

Popyt na wodór wyraźnie widać także w planach takich państw jak Niemcy czy Zjednoczone Królestwo. Rząd Wielkiej Brytanii niedawno publicznie przedstawił szereg propozycji wydajniejszego ogrzewania mieszkań. Jedna z nich ma na celu wprowadzenie wymagań, na mocy których wszystkie nowo instalowane kotły gazowe mają być „gotowe na wodór” od 2026 roku.

Wodorowa ekspansja

Brytyjska Strategia Bezpieczeństwa Energetycznego zakłada obecnie 10 GW krajowej produkcji wodoru do 2030 roku. W przypadku Niemiec, do 2030 roku kraj ten przewiduje, że lokalny rynek wodoru urośnie do wielkości poziomu 4 terawatogodzin (TWh), a rynek eksportowy do wielkości 10 TWh. Łącznie wymagałoby to budowy 6 GW mocy zainstalowanej w OZE.

Tak jak w przypadku H2Med, kluczową rolę w przypadku RFN odegra import wodoru, tym razem może on pochodzić jednak spoza UE. Niezbędna może okazać się współpraca m.in. z Norwegią oraz państwami afrykańskimi.

Od lat mówi się, że zielony wodór jest sposobem na ucieczkę od ropy i gazu ziemnego jako głównych źródeł energetycznych. Dziś, kiedy za naszą wschodnią granicą trwa wojna, a ceny paliw kopalnych biją rekordy, wodór szczególnie zyskuje na wartości. Czy naprawdę może stać się paliwem przyszłości i energetycznym „game-changerem”?

Wodór (H2) jest najczęściej występującym pierwiastkiem chemicznym we Wszechświecie i jednym z najbardziej pospolitych pierwiastków na Ziemi. Szacuje się, że stanowi około 75% masy całości materii w kosmosie. Można zatem powiedzieć, że jest paliwem „nieskończonym” i doskonałym, ponieważ jest lekki i wydajny. 

Spalanie wodoru nie emituje dwutlenku węgla, więc nie przyczynia się do globalnego ocieplenia. Może być wykorzystywany do wytwarzania energii elektrycznej w systemach ogniw paliwowych lub jako zwykłe paliwo użyteczne w procesach spalania.

źródło: lamoncloa.gob.es ,hydrogen-central.com, zdj. główne: Canva/ lamoncloa.gob.es/Fernando Calvo

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.