Wiadomości OZE Elektrownie szczytowo-pompowe OZE mogą w 100% zasilić Indonezję 28 maja 2018 Wiadomości OZE Elektrownie szczytowo-pompowe OZE mogą w 100% zasilić Indonezję 28 maja 2018 Przeczytaj także Ekologia Ekologia coraz częściej decyduje w lokalnej polityce. Przykład z Bystrej Mieszkańcy Bystrej, sielankowego zakątka Beskidu Żywieckiego, nie zgodzili się na zabudowę terenów zielonych. Swój bunt wyrazili podczas niedawnych wyborów samorządowych. Wójt Gminy Wilkowice, Janusz Zemanek, był jedynym startującym kandydatem, a mimo tego – nie otrzymał wymaganej połowy głosów. Ponad 60% głosujących było przeciw. Powód? Pomysł zabudowy terenów zielonych w Bystrej. Wiadomości OZE W planach coraz więcej spalarni śmieci. Potrzebujemy lepszej kontroli Na terenie Polski działa 9 spalarni odpadów komunalnych. W najbliższych latach planowana jest rozbudowa istniejących, a także budowa 30 nowych punktów przerabiających śmieci na ciepło. Branża odpadów to przede wszystkim duże pieniądze, a każdy nowy projekt wzbudza kontrowersje. Obywatele i ekolodzy obawiają się nadmiernej emisji pyłów, CO2 i metali ciężkich, natomiast samorządy i zainteresowane firmy zbijają argumenty przeciwników wizją taniej energii i szybkiego rozwiązania problemu śmieci w gminach. Raport Najwyższej Izby Kontroli rzuca nowe światło na jakość pracy organów ochrony środowiska, sprawujących pieczę nad spalarniami śmieci. Jest co poprawiać. Dzięki współpracy Indonezji z Australia Indonesia Center na Bali zidentyfikowano aż 657 potencjalnych miejsc, gdzie zbudować można elektrownie szczytowo-pompowe do magazynowania energii elektrycznej o całkowitej pojemności 2300 GWh. Taka ilość magazynów energii pozwala w pełni zasilić Bali ze źródeł odnawialnych. Na świecie w sektorze OZE najlepiej sprawdza się fotowoltaika i energia wiatrowa. Te źródła dominują także w zestawieniach najczęściej instalowanych nowych mocy, zostawiając gaz i węgiel na, odpowiednio, trzecim i czwartym miejscu. Reklama Fotowoltaika jest niedroga i doskonale się skaluje. Ilość światła słonecznego, jaka dociera do ziemi, jest na tyle duża, że w Indonezji wystarczyłoby pokryć 1% powierzchni lądu systemami PV, by zaspokoić całe zapotrzebowanie tego kraju na energię elektryczną. Około połowa z tych paneli znaleźć mogłaby się np. na dachach budynków. Obecnie wykorzystanie OZE w tym kraju jest niewielkie, ale widoczny jest wykładniczy wzrost, podobnie jak w innych krajach tego regionu – Australii czy Chinach. Z uwagi na położenie blisko równika nasłonecznienie nie zmienia się tam w ciągu roku – cały rok systemy PV mogłyby pracować z wysoką wydajnością. Dzięki redukcji cen samych systemów, są one konkurencyjne ekonomicznie względem nowych elektrowni gazowych czy węglowych. Sieć energetyczna Australii i Indonezji jest podobnej wielkości. W tym pierwszym kraju nowe moce dołączane do sieci niemalże wyłącznie pochodzą z farm wiatrowych lub solarnych. Nie buduje się nowych elektrowni węglowych, a stare powoli wygasza. W tym roku w Australii dołączonych zostanie do sieci około 4,5 GW nowych mocy OZE. Szczytowe zapotrzebowanie na energię w tym kraju to około 35%. Problematyczna w przypadku tych źródeł jest jednakże ich niestabilność. Wszystko zależy od pogody – siły wiatru i nasłonecznienia. Z uwagi na to ciężko jest osiągnąć 100% udział OZE w miksie energetycznym. Jest to jednak możliwe, ale koniecznie trzeba spełnić dwa warunki: stworzyć magazyny energii w postaci elektrowni szczytowo-pompowych i systemy bateryjne, połączyć wiele regionów kraju liniami wysokiego napięcia o dużej przepustowości. Na rysunku powyżej widzimy obszary nadające się pod elektrownie szczytowo-pompowe. Kolorem czerwonym zaznaczono najbardziej obiecujące z nich. Około 97% magazynów energii na świecie to elektrownie szczytowo-pompowe. Taki rodzaj przechowywania energii jest najtańszy. Większość tego typu systemów znajduje się w brzegach rzek, ale inne także mają swój potencjał, ponieważ nie ogranicza ich lokalizacja. Magazyny energii zapewniające możliwość przejścia w 100% na OZE miałyby mniejsze zapotrzebowanie na wodę niż elektrownie gazowe i węglowe o porównywalnej mocy – zużywają one sporo wody do chłodzenia. Umożliwiałoby to elastyczniejsze umieszczenia magazynów energii i elektrowni wykorzystujących źródła odnawialne. Elektrownie szczytowo-pompowe, znajdujące się poza rzekami, potrzebują akwenu o powierzchni około 100 ha do działania. Dostarczają one maksymalną moc przez od 5 do 25 godzin, zależnie od wielkości zbiornika. Na mapie powyżej oznaczono 657 obszarów, gdzie zbudować można elektrownie szczytowo-pompowe. Wszystkie znajdują się poza rzekami. Na innych wyspach Indonezji potencjał do budowy tych magazynów jest podobny. Każdy z zaznaczonych niebieską kropką obszarów może pozwolić na stworzenie elektrowni o pojemności od 1 GWh do 100 GWh. Szacuje się, że Indonezja potrzebuje magazynów na około 1000 GWh by być w pełni zasilana ze źródeł odnawialnych. Więcej informacji na temat potencjału Bali w zakresie energetyki odnawialnej znajduje się na stronie projektu: http://re100.eng.anu.edu.au/research/re/for/indonesia.php źródło: phys.org Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.