Świat Nagroda Tylera przyznana. Stypendium do podziału 21 marca 2019 Świat Nagroda Tylera przyznana. Stypendium do podziału 21 marca 2019 Przeczytaj także Wiadomości OZE Puszcza Białowieska – czyli jak polski rząd, chroniąc granicę, zabija bioróżnorodność W 2022 roku na granicy polsko-białoruskiej został postawiony płot, którego zadaniem miała być ochrona przed nielegalną migracją. 186-km zasieków ze stalowych przęseł zwieńczonych drutem, w samym środku pierwotnych lasów. Jak ingerencja człowieka wpłynęła na tamtejszą faunę i florę? Wiadomości OZE Czy ceny energii elektrycznej w Polsce wzrosną w 2025? Zapytaliśmy eksperta Zamrożenie cen energii elektrycznej w 2025 roku stoi pod znakiem zapytania. Jakie czynniki mogą mieć wpływ na wzrost rachunków za prąd oraz ponoszone przez użytkowników koszty? O te kwestie zapytaliśmy eksperta – Damiana Różyckiego, Prezesa Columbus Obrót. 12 lutego Julia Marton-Lefèvre, przewodnicząca komitetu wykonawczego Nagrody Tylera, powiedziała w oświadczeniu zapowiadającym przyznanie nagrody: – Komitet Wykonawczy Nagrody Tylera ma zaszczyt wyróżnić dwóch wybitnych naukowców, którzy nie tylko poszerzyli naszą wiedzę na temat zmian klimatu, ale także wykazali się wyjątkową odwagą i zaangażowaniem w politykę publiczną. Wspomniani naukowcy podzielą się stypendium w wysokości 200 000 dolarów. Reklama Wszystko zaczęło się w roku 1972 w Szwecji, gdy wiosną 1972 r. para oddanych ekologów, filantropów i miłośników zwierząt – John i Alice Tyler poczuli, że jest potrzebna zmiana. Chcieli uświadomić światu, jak ważne są badania klimatyczne i środowiskowe, które odbywają się w wielu ośrodkach uniwersyteckich. Co więcej, chcieli zainspirować innych do tego samego. Aby osiągnąć ten cel, postanowili stworzyć prestiżową międzynarodową nagrodę, którą będą przyznawać naukowcom każdego roku za osiągnięcia w dziedzinie ochrony środowiska i klimatu. Tyler zgromadził naukowców z czołowych amerykańskich instytucji szkolnictwa wyższego – California Institute of Technology, Harvard, Massachusetts Institute of Technology, Scripps Institution of Oceanography, Baylor University, University of Southern California, i delegował ich do wyboru najbardziej zasłużonych naukowców na rzecz klimatu. Modele Washingtona początkiem porozumienia paryskiego W 2019 roku nagrodę przyznano dwóm naukowcom. Jednym z nich jest dr Warren Washington, który został nagrodzony za pracę nad komputerowym modelem prognozowania zmian klimatycznych. Niedawno na portalu Clean Technica ukazał się wywiad z naukowcami. – Modelowanie jest przydatne zarówno do prognozowania pogody, jak i do długoterminowych badań zmian klimatu. Naszym celem było sprawienie, by te modele były w stanie zmierzyć to, co dotyczy klimatu lub jego zmian. Ponadto były one dostępne dla naukowców na całym świecie – twierdzi Washington. To między innymi dzięki modelowaniu komputerowymu zmian klimatu udało się dostarczyć wiarygodnych argumentów aktywistom i politykom, które wpłynęły na kształt porozumienia paryskiego. Naukowcy przedstawili wówczas kilka różnych scenariuszy, w zależności od tego, w jakim stopniu ograniczono zużycie paliw kopalnych. Washington dodaje: – Musieliśmy przyjąć różne założenia, „czy zamierzamy obniżyć 20%, 30%, 50% i 100%?”. Naprawdę daliśmy im cały zestaw scenariuszy, które mogli wykorzystać w debacie politycznej. W udzielonym wywiadzie mówi również o swojej współpracy z Obamą. Jego zdaniem były prezydent poświęcał dużo czasu na przygotowanie swoich przemówień, chciał zrozumieć szczegóły tego, co robi. Przed rozmowami na temat zmian klimatu dokładnie zapoznawał się z naukowymi tezami. Z kolei Trump nie przestudiował tego, co społeczność naukowa wie o klimacie. Być może to leży u podstaw jego sceptycyzmu wobec negatywnego wpływu emisji CO2. Michael Mann o teorii spaceru losowego – czyli od fizyki teoretycznej do tematu zmian klimatu Michael Mann jest amerykańskim klimatologiem, jednym z autorów wykresu rekonstrukcji temperatury na powierzchni Ziemi. To w dużej mierze jego praca przyczyniła się do rozmów o globalnym ociepleniu. Jak to się zaczęło? – Istnieje model prognozowania znany jako spacer losowy. To trochę jak pijany człowiek, który po prostu losowo porusza się w różnych kierunkach. Możesz użyć tego jako modelu fizycznego dla sposobu, w jaki zachowują się niektóre przypadkowe systemy lub ludzie (…) Ten “losowy spacer” doprowadził mnie od fizyki teoretycznej do nauki o klimacie – a ostatecznie do samego centrum szerszej publicznej rozmowy na temat zmian klimatycznych wywołanych przez człowieka – powiedział Mann w wywiadzie udzielonym portalowi “Clean Technica”. W swojej pracy obaj naukowcy spotkali się z przejawami agresji i dyskryminacji – dr Washington musiał walczyć rasizmem, z kolei Michael Mann po publicznym przedstawieniu swoich odkryć został zaatakowany przez środowiska paliw kopalnych. Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.