Instalacja fotowoltaiczna z magazynem energii

Poznaj orientacyjne koszty

Nowe cuda natury na liście UNESCO. Tym razem padło na Kongo i Karaiby

Nowe cuda natury na liście UNESCO. Tym razem padło na Kongo i Karaiby

Podczas sobotnich obrad Komitet Światowego Dziedzictwa UNESCO wpisał na prestiżową listę dwie nowe pozycje dziedzictwa naturalnego. Do grona 224 obiektów dołączają masyw leśny Odzala-Kokoua w Kongo, a także aktywny wulkan Mount Pelée i masyw Pitons na karaibskiej wyspie Martynika.

Reklama

Lista UNESCO powiększyła się. To już piąta i szósta pozycja w tym roku

Lista światowego dziedzictwa UNESCO to specjalna lista obiektów dziedzictwa naturalnego i kulturowego, które mają “wyjątkową powszechną wartość”. Od swojego powstania w 1972 roku na listę wpisano 1194 miejsca, z czego 224 reprezentują dziedzictwo naturalne, 931 – kulturalne, a 39 – mieszane. W tym roku do listy dołączyło już 40 pozycji, z czego 6 reprezentowało naturę. Dwie najnowsze znalazły się w zestawieniu w sobotę 16 września, kiedy Komitet Światowego Dziedzictwa nadał taki status afrykańskiemu masywowi leśnemu Odzala Kokoua w Kongo, a także wulkanom i lasom Mount Pelée i Pitons, leżącym po drugiej stronie Atlantyku, na Martynice.

Wulkaniczna żaba i niebezpieczne erupcje

Martynika to terytorium zależne Francji, leżące na Karaibach. Składa się z wyspy o tej samej nazwie, która charakteryzuje się piękną, zachowaną w dobrym stanie przyrodą. Na północnym zachodzie wyspy mieści się góra Mount Pelée i pasmo Pitons du Carbet. Mount Pelée jest aktywnym wulkanem, który porastają tropikalne lasy. Góra wznosi się na wysokość 1397 m n.p.m. i jest bardzo ważnym miejscem dla lokalnej fauny. Żyje tam martynińska żaba wulkaniczna, której nie znajdziemy nigdzie indziej na świecie. Poza tym góra to dom dla kilkudziesięciu różnych gatunków ptaków.

Z wulkanem wiążę się też mroczna historia jego erupcji. Już sama nazwa (“Mount Pelée” to “łysa góra” po francusku) została nadana przez francuskich osadników, którzy przybyli na wyspę w XVII wieku, niedługo po erupcji, gdy zniszczenia spowodowały czasowy brak roślinności na szczycie. Wyjątkowo tragicznie skończył się wybuch w 1902 roku, w którym zginęło ok. 30 tys. osób. Kolejna erupcja, już mniej tragiczna w skutkach, miała miejsce w 1929. Od tej pory Mount Pelée “drzemie”, jednak mieszkańcy Martyniki regularnie doświadczają wywołanych przez aktywność wulkaniczną trzęsień ziemi. Nieco na południe mieści się masyw Pitons du Carbet, którego najwyższy szczyt mierzy 1196 m n.p.m. To obszar o wyjątkowo wysokim poziomie bioróżnorodności. Zbocza gór porośnięte są pierwotnymi lasami tropikalnymi, w których dom znalazł między innymi endemiczny gatunek kolibra.

„Globalne znaczenie Mount Pelée i Pitons du Carbet opiera się na reprezentacji cech wulkanicznych, materiałów i procesów. Obiekt jest domem dla gatunków zagrożonych na całym świecie, takich jak żaba wulkaniczna Martyniki (Allobates chalcopis), wąż naziemny Lacépède (Erythrolamprus kursor) i endemiczna wilga martyńska (Icterus bonana)” – napisało UNESCO w uzasadnieniu wpisania Mount Pelée i Pitons du Carbet na listę.

Lasy polodowcowe i dom dla słoni

Masyw leśny Odzala-Kokoua chroniony jest od prawie 100 lat. Park narodowy o powierzchni 13,5 tysiąca kilometrów kwadratowych powstał w tym miejscu już w 1935. Mieszczący się w Kongo teren jest domem dla około 100 gatunków ssaków, w tym słonia leśnego, dla którego stanowi najważniejsze siedlisko w centralnej części Afryki. W parku żyją również krytycznie zagrożone goryle nizinne, a także ponad 440 gatunków ptaków.

“Obiekt ten jest doskonałym przykładem, w wyjątkowo dużej skali, procesu polodowcowej rekolonizacji leśnych ekosystemów sawannowych. Szeroki zakres klasyfikacji wiekowej w całym spektrum sukcesji leśnej przyczynia się do bardzo odrębnej ekologii parku, obejmującej szeroki zakres niezwykłych procesów ekologicznych. Jest to jeden z najważniejszych ostoi słoni leśnych w Afryce Środkowej i uznawany jest za park o najbogatszej różnorodności naczelnych w regionie” – uzasadniało swoja decyzję UNESCO.

Lokacje w Afryce i na Karaibach są piątą i szóstą pozycja dziedzictwa naturalnego dodaną w tym roku na listę. Od stycznia UNESCO wyróżniło w ten sposób dwa afrykańskie parki narodowe (Bale Mountains w Etiopii oraz Nyungwe w Rwandzie), krasowe jaskinie w północnych Włoszech, a także kanadyjską wyspę Anticosti, uważaną za miejsce najlepiej zachowanych skamielin po zwierzętach żyjących przed wielkim masowym wymieraniem gatunków ponad 430 milionów lat temu.

– Czytaj także: Po co nam tlen? Te argumenty mogą cię zaskoczyć

Źródło: zielona.interia.pl, whc.unesco.org, africanparks.org

Fot. Eugénie Peigné [CC-BY-SA-3.0]/Wikimedia Commons

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.