Polski projekt HYDROGIN to dwukierunkowa instalacja do wytwarzania wodoru. Potrzebna do procesu para, ma pochodzić z elektrowni, elektrociepłowni lub z energii odnawialnej. Instalacja rozpocznie pracę pod koniec 2021 roku.
Wodór z pary i prądu
HYDROGIN umożliwia produkcję wodoru z pary wygenerowanej z elektrowni, elektrociepłowni lub energii z OZE. Dostarczone przez Instytut Energetyki, odwracalne stałotlenkowe ogniwa elektrochemiczne pracują naprzemiennie – w trybie stałotlenkowego elektrolizera i stałotlenkowego ogniwa paliwowego. Elektrolizer wykorzystuje parę oraz – opcjonalnie – energię elektryczną z obiegu parowego do produkcji oraz magazynowania wodoru. Służy on do wytwarzania prądu w tej samej instalacji, potrzebnego podczas szczytu energetycznego. Obecnie trwają testy pilotażowego układu power-to-X, zintegrowanego z elektrociepłownią.
Instalacja wykorzysta nadmiar energii z OZE
Instalacja tego typu może być kluczowym elementem systemów magazynowania energii. Ma ona wpływ na efektywność OZE i zwiększenie elastyczności pracy elektrowni.
Jednocześnie, w myśl koncepcji sector coupling, integruje system elektroenergetyczny z systemem gazowym. Robi to poprzez wytwarzanie paliw syntetycznych z wykorzystaniem nadmiarowej energii elektrycznej z OZE. Rozwiązanie to znacząco zwiększa bezpieczeństwo systemu energetycznego.
Wsparcie Instytutu Energetyki
Realizacja HYDROGIN rozpoczęła się w kwietniu 2020 roku. W projekcie bierze udział Centrum Badawczo-Rozwojowe im. M. Faradaya, Instytut Maszyn Przepływowych im. Roberta Szewalskiego oraz Instytut Energetyki. HYDROGIN uzyskał dofinansowanie ze środków Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Budżet projektu wynosi 7,4 mln zł, a wysokość dofinansowania ze środków unijnych – 5,7 mln zł.
Źródło: globenergia.pl, ien.com.pl, imp.gda.pl
Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.