Zespół naukowców z Australii, Bangladeszu i Iranu przeanalizował, w jaki sposób mikrodrobiny plastiku przemieszczają się i gromadzą w górnych drogach oddechowych. Wyniki nie są optymistyczne. Wdychamy około 16,2 cząstek mikroplastiku na godzinę. Mikroplastik znaleziono w nosie i tylnej części gardła.

Czym jest mikroplastik?

Zgodnie z definicją European Food Safety Authority (EFSA) mikroplastik to heterogeniczna mieszanina różnego kształtu materiałów w postaci fragmentów, włókien, elipsoid, granulek, śrutu, płatków o wielkości w zakresie od 0,1 μm [mikrometr] do 5 mm. A mówiąc bardziej wprost to małe kawałki tworzyw sztucznych.

Skąd się bierze mikroplastik? Ze względu na sposób, w jaki powstaje możemy go podzielić na dwa rodzaje – pierwotny i wtórny. Cząstki pierwotne powstają głównie w wyniku prania odzieży syntetycznej, ścierania opon podczas jazdy oraz zawarte są jako dodatek do produktów higieny osobistej (np. cząsteczki peelingów). Mikroplastik wtórny to cząsteczki powstające w wyniku degradacji plastikowych przedmiotów, np. plastikowych toreb, butelek lub sieci rybackich.

Na głębokich wodach, czyli skąd pochodzi i gdzie czai się mikroplastik

Głównym nośnikiem mikroplastiku jest woda – naukowcy szacują, że w wodnych odmętach może być go aż 93 do 268 tysięcy ton. Ale cząsteczki mikroplastiku znajdują się również w glebie i powietrzu. Jego obecność odnotowano nawet na Mount Everest. A skoro jest już praktycznie wszędzie nie powinien dziwić fakt, że również w żywności i napojach. Naukowcy z Holandii odkryli mikroplastik nawet w ludzkiej krwi.

Mikroplastik w górnych drogach oddechowych

Nowe badanie przeprowadzone przez międzynarodową grupę naukowców z University of Technology Sydney, Western Sydney University, Urmia University, Islamic Azad University, University of Comilla i Queensland University of Technology wykazało, że mikrodrobiny plastiku mogą wnikać do naszego układu oddechowego, stwarzając potencjalnie poważne zagrożenie dla zdrowia.

Naukowcy wykorzystali model obliczeniowej dynamiki płynów do analizy, w jaki sposób mikrodrobiny plastiku przemieszczają się i gromadzą w górnych drogach oddechowych. Zespół zbadał ruch mikroplastików o różnych kształtach (kulistych, czworościennych i cylindrycznych) i rozmiarach (1,6, 2,56 i 5,56 mikrona) oraz w warunkach powolnego i szybkiego oddychania.

Jakie są wnioski z badania naukowców z Australii, Bangladeszu i Iranu? Okazuje się, że nieświadomie możemy wdychać około 16,2 kawałków mikroplastiku na godzinę, co w ciągu tygodnia składa się na liczbę odpowiadającą wielkości karty kredytowej. 

– Miliony ton tych mikrocząstek plastiku znaleziono w wodzie, powietrzu i glebie. Po raz pierwszy w 2022 r. badania wykazały obecność mikrodrobin plastiku głęboko w ludzkich drogach oddechowych, co budzi obawy dotyczące poważnych zagrożeń dla zdrowia układu oddechowego – wyjaśnił w komunikacie prasowym Mohammad S. Islam, jeden z autorów badania.

Mikroplastik a sposób oddychania

Z badań naukowców wynika, że mikroplastik ma tendencje do “osiadania” w najcieplejszych miejscach w jamie nosowej oraz ustnej gardła lub tylnej części gardła. 

– Skomplikowany i asymetryczny kształt dróg oddechowych oraz złożone zachowanie przepływu w jamie nosowej i części ustnej gardła powoduje, że mikroplastiki odchylają się od ścieżki przepływu i osadzają się w tych obszarach. Prędkość przepływu, bezwładność cząstek i asymetryczna budowa anatomiczna wpływają na ogólne osadzanie i zwiększają stężenie osadu w jamach nosowych i okolicy ustno-gardłowej – czytamy dalej w komunikacie.

Naukowcy twierdzą, że nie bez znaczenia jest też rozmiar mikrodrobin plastiku i sposób, w jaki oddychamy. Te czynniki wpływają na to, jak bardzo drobinki przylegają one do naszych dróg oddechowych. Przykładowo, kiedy oddychamy szybciej, osadza się mniej mikrodrobin plastiku, a największe mikrodrobiny (5,56 mikrona) częściej utkną w naszych drogach oddechowych niż mniejsze.

Zanieczyszczone powietrze a mikroplastik 

Autorzy badania alarmują, że ryzyko wdychania mikrodrobin plastiku, szczególnie na obszarach o dużym zanieczyszczeniu tworzywami sztucznymi lub działalności przemysłowej jest bardzo wysokie. 

– To badanie podkreśla potrzebę większej świadomości obecności i potencjalnego wpływu mikrodrobin plastiku na zdrowie w powietrzu, którym oddychamy – powiedział autor badania YuanTong Gu w komentarzu prasowym.

Naukowcy zapowiadają kontynuację badań. W przyszłości chcą zbadać, w jaki sposób mikrodrobiny plastiku poruszają się w szczegółowym modelu całego płuca, biorąc pod uwagę takie czynniki, jak wilgotność i temperatura, aby lepiej zrozumieć ich ruch.

Wyniki badania zostały opublikowane w czasopiśmie Journal Physics of Fluids. To pierwsze badanie analizujące transport mikroplastiku w górnych drogach oddechowych płuc.

źródło: pubs.aip.org, sciencedaily.com

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.