Słyszałeś kiedyś o “nurdles”? Brzmi niegroźnie, ale to tylko pozory. Miliardy tych małych, toksycznych kuleczek pływa w oceanach, zatruwając życie morskie. Co to jest i dlaczego szkodzi środowisku? 

Największa katastrofa morska w dziejach Sri Lanki 

W tym roku mieszkańcy Cejlonu musieli zmierzyć się z poważnym zagrożeniem. W maju w pobliżu wyspy zatonął kontenerowiec X-Press Pearl, co wywołało przerażenie w całym kraju. ONZ w specjalnym raporcie wydanym w lipcu 2021 roku, klasyfikuje to wydarzenie jako “najgorsza katastrofa morska” w dziejach Sri Lanki. Jak się jednak okazuje, to nie wyciek 350 ton paliwa ani niebezpiecznych chemikaliów jest tego kluczową przyczyną, ale zatonięcie 87 kontenerów pełnych nurdles, czyli surowego plastiku. 

Przewiduje się, że dryfujący przy wybrzeżach plastik stworzy wyspę między Indonezją a Malezją aż do Somalii. Nurdles zostały już znalezione w ciałach wielu ryb, delfinów i wielu innych morskich stworzeń. Według ONZ zatonięcie X-Press Pearl to największy w historii ludzkości wyciek plastiku. 

Czym są nurdles? 

Nurdles to potoczna angielska nazwa na granulat plastiku, który służy do wytwarzania wszystkich plastikowych produktów. Ze względu na mały rozmiar (nie przekracza 5 mm) klasyfikowany jest jako mikroplastik. 

Surowy plastik w stanie granulatu jest transportowany po całym świecie w ilościach przekraczających miliardy. Ze względu na swój kształt, nurdles są wyjątkowo niesforne w przechowywaniu. Co więcej, w trakcie całego procesu przetwarzania ich w gotowe produkty istnieje duże ryzyko, że plastik rozdzieli się na mniejsze kawałki. Jeżeli nie zostanie odpowiednio usunięty, z łatwością trafi do oceanu. 

Zanieczyszczenie mikroplastikiem stało się ostatnio poważnym tematem. Nurdles jest drugi w kolejności, gdy mowa o skali tego problemu. Według organizacji The Great Nurdle Hunt, około 230 000 ton trafia do oceanu każdego roku. 

Dlaczego zanieczyszczenie nurdles potrzebuje większej uwagi?

Badania wskazują, że aż 220 gatunków morskich spożywa plastik. Jeżeli plastik utknie w rybim żołądku, prowadzi do tego, że ta czuje się pełna i powstrzymuje się przed jedzeniem, aż zaczyna głodować i umiera. 

Wiele morskich zwierząt myli nurdles z pożywieniem. Ich cząsteczki znaleziono już w ciałach ryb i delfinów. Z tego powodu mieszkańcy Sri Lanki musieli ograniczyć spożycie ryb, które są dla nich głównym źródłem białka, o 40%. Aż 20 000 rodzin musiało zatrzymać połowy. 

Ale to nie wszystko… Wyrzucony na brzeg plastik może wpłynąć na zmianę właściwości piasku, który jest domem dla wielu stworzeń, chociażby żółwi składających w nim swoje jaja. 

Nurdles to “gąbka” dla toksyn i “tratwa” dla bakterii, gromadząc zanieczyszczenia i przenosząc choroby. 

Sam granulat jest mieszaniną chemikaliów – są to paliwa kopalne – tłumaczy Tom Gammage, Environmental Investigation Agency (EIA). –  Ale działają jak toksyczne gąbki. Wiele toksycznych chemikaliów, które w przypadku Sri Lanki są już w wodzie, jest hydrofobowych [odpychających wodę], więc gromadzą się na powierzchni mikroplastiku.

Co będzie dalej? 

Próba wymuszenia zakwalifikowania nurdles do listy materiałów niebezpiecznych trwa. 

Powinny być przechowywane pod pokładem, w bardziej wytrzymałych opakowaniach z wyraźnym oznakowaniem” – komentuje Tanya Cox, specjalistka od tworzyw sztucznych w organizacji charytatywnej Flora & Fauna International. – Podlegałyby one również protokołom reagowania na katastrofy, które mogą, jeśli zostaną wdrożone w przypadku sytuacji awaryjnej, zapobiec najgorszemu wpływowi na środowisko. 

Niestety, pomimo kolejnego, poważnego wycieku surowego plastiku w ciągu ostatnich lat, problem został zbagatelizowany. Międzynarodowa Organizacja Morska planuje poruszenie tego problemu dopiero w przyszłym roku. 

Przeczytaj też:

Do 2050 roku w oceanach może być więcej plastiku niż ryb

Źródła: The Guardian, nurdlehunt.org.uk, plasticsoupfoundation.org Fot: phys.org

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.