Instalacja fotowoltaiczna z magazynem energii

Poznaj orientacyjne koszty

Świat nieprzygotowany do COP27. Krajowe cele klimatyczne utknęły w martwym punkcie 

Świat nieprzygotowany do COP27. Krajowe cele klimatyczne utknęły w martwym punkcie 

To już wiadome – aktualna polityka klimatyczna nie pozwoli zatrzymać wzrostu globalnej temperatury na poziomie 1,5°C. Do szczytu klimatycznego w Szarm el-Szejk krajowe rządy miały poprawić cele w zakresie ograniczania emisji gazów cieplarnianych. Niestety strategie klimatyczne utknęły w martwym punkcie, a świat przyjechał na COP27 nieprzygotowany. 

CFF OPP Baner poziom mobile450 x 250CFF OPP Baner poziom 6.03.2023 1
Reklama

Świat nieprzygotowany do COP27

Szczyt klimatyczny COP26 w 2021 roku zakończył się jasną deklaracją – krajowe rządy muszą zwiększyć ambicję w zakresie ograniczania emisji gazów cieplarnianych do konferencji w Sharm el-Szejk. W innym wypadku założenia porozumienia paryskiego z 2015 roku, czyli ograniczenie wzrostu gazów cieplarnianych na poziomie 1,5°C, skończą się globalną porażką. 

Czy rządy wywiązały się z zadania? 

Podsumowania rocznych prac na rzecz zaostrzenia celów klimatycznych nie pozostawiają złudzeń – świat przyjechał na COP27 zupełnie nieprzygotowany. Jak wynika z analizy Climate Action Tracker, krajowe wysiłki w zakresie ograniczania emisji gazów cieplarnianych nie wystarczą, aby zatrzymać globalne ocieplenie w punkcie krytycznym. Przekroczenie 1,5°C jest niemalże pewne. Co więcej, bez zmiany państwowych polityk klimatycznych do 2030 roku temperatura globu wzrośnie do 2,4°C, czyli niemal o 1°C więcej niż zakłada porozumienie paryskie. 

gSwTh Idrjh7Xu kqdQ9rbVPVUJ0dMwm1 YYllc3BRWg4f2nqE 5 vOhk4kbbUDci1htjo4wY CeJVexNml7EsZXGK MiPyy1iqXEbfjTtYLXlFYp fnuWp7MyHC jwaylVMu3whNYfG75km3z0rN Xv16 nwmQ EltZxJWK9kqFO
Prawdopodobny wzrost średniej temperatury globu przy zachowaniu celów klimatycznych do 2030 roku (aktualizacja 11.2021). Źródło: Climate Action Tracker

Większość krajowych celów klimatycznych jest nieadekwatna 

Wydaje się, że świat nie potraktował problemu poważnie. Aż 176 z 200 rządów nie wywiązało się z zadania postawionego podczas szczytu klimatycznego w Glasgow i nie wprowadziło żadnych zmian w swoich celach klimatycznych. Należą do nich najwięksi światowi emitenci – USA, Chiny i państwa UE. Gdyby ich cele zostały zwiększone, mogłoby to zmniejszyć lukę globalnych emisji pomiędzy celem porozumienia paryskiego a prawdopodobną sytuacją wzrostu temperatury do 2030 roku o 20%. 

Na ten moment tylko 19 krajów uwzględniło strategię “net zero” w aktach prawnych, a 53 w państwowych dokumentach. Niestety, aż 74% z nich jest nieadekwatne do aktualnej sytuacji klimatycznej.

Najważniejsze jest to, że od czasu COP26 nastąpił naprawdę niewielki postęp. Polityka i geopolityka są zdominowane przez rosyjską inwazję na Ukrainę, która następnie spowodowała zamieszanie na rynkach energetycznych, ale nadal uważamy, że kraje powinny iść naprzódpowiedział Bill Hare, dyrektor generalny Climate Analytics, podczas Climate Week NYC

Jak poprawić globalną politykę klimatyczną? 

Według Climate Action Tracker, aby utrzymać wzrost temperatury na poziomie 1,5°C, konieczne jest przyspieszenie zmian w kluczowych sektorach, m.in:

  • wycofywanie węgla z produkcji energii musi przyspieszyć 6 razy, co oznacza zamknięcie około 925 średnich elektrowni węglowych; 
  • ograniczanie wylesienia musi nastąpić 2,5 razy szybciej – oznacza to zapobieganie deforestacji na obszarach równych Szwajcarii każdego roku; 
  • zmniejszenie spożycia mięsa na świecie musi przyspieszyć 5 razy, tak, aby przeciętny mieszkaniec Europy i obu Ameryk spożywał średnio 2 hamburgery w tygodniu. 

Co oznacza ocieplenie klimatu powyżej 1,5°C?

Porozumienie paryskie przyjęte w 2015 roku podczas 21. edycji szczytu klimatycznego ONZ założyło globalny cel – ograniczyć wzrost średniej temperatury globu poniżej 2°C, najlepiej na poziomie 1,5°C względem okresu preindustrialnego. Dlaczego akurat 1,5°C wyznaczono jako próg krytyczny?

Jeżeli zatrzymamy ocieplenie klimatu na poziomie wyznaczonym przez porozumienie paryskie katastrofy, fale upałów będą miały miejsce średnio co 3,6 roku, a zasoby wody słodkiej w jeziorach i rzekach spadną od 7% do 10% w zależności od regionu. Oznacza to również częstsze występowanie susz i powodzi, które już teraz prowadzą do szkód liczonych w setkach miliardów dolarów. Ta sytuacja będzie miała poważne skutki dla rolnictwa i produkcji żywności. W dodatku przekroczenie 1,5°C będzie wymagało znacznie bardziej radykalnych działań na rzecz ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz wychwytywania CO2 na ogromną skalę, aby nie doprowadzić do kolejnego progu. 

Jeśli ocieplenie klimatu przekroczy 2°C, katastrofalne fale upałów, które w stabilnym klimacie pojawiałyby się średnio raz na 740 lat, będą występować co 2-5 lat. Dostęp do wody, żywności i energii będzie poważnie ograniczony dla blisko 1/3 ludzkość, a w tym 90% dla mieszkańców Azji i Afryki. To doprowadzi do masowych migracji, ponieważ mieszkanie w niektórych częściach świata będzie niemożliwe. 

Źródło: climateactiontracker.org, naukaoklimacie.pl, climatechangenews.com

Fot. główna: Canva

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.