El Hierro na Atlantyku to najmniejsza w archipelagu Wysp Kanaryjskich. Na powierzchni 278 km² (czyli mniej więcej takiej, jaką zajmuje Zielona Góra) mieszka tam niewiele ponad 10 tysięcy osób, dla który głównym źródłem zasilania jest wodno-wiatrowa elektrownia Gorona del Viento. Ostatnio El Hierro pobiło rekord – jej mieszkańcy czerpali prąd tylko z tego odnawialnego źródła energii aż przez 28 dni.

El Hierro – rajska wyspa zasilana wodą i wiatrem

El Hierro liczy sobie ponad milion lat. Jest to wyspa wulkaniczna, najmniejsza i najbardziej wysunięta na zachód z archipelagu Wysp Kanaryjskich. Region ten Polakom kojarzy się głównie ze wspaniałymi rajskimi plażami na Teneryfie czy Gran Canarii. El Hierro, choć mniej popularna, również zasługuje na uwagę. Od 2000 roku wyspa ma status rezerwatu biosfery UNESCO ze względu na lokalne walory przyrodnicze. Warto jednak zwrócić na nią uwagę ze względu na jeszcze jeden aspekt: El Hierro jest całkowicie samowystarczalna energetycznie.

Mieszkańcy El Hierro przez lata musieli mierzyć się z problemami ze względu na odległość ich wyspy od pozostałych ośrodków cywilizacji. W 1948 roku wyspę spotkała susza, ponieważ dostarczające wodę pitną statki nie dotarły na nią. To i inne podobne wydarzenia były przyczynkiem do wyruszenia mieszkańców i lokalnych władz na drogę samowystarczalności.

Jednym z efektów podjęcia tej drogi jest powstanie wodno-wiatrowej elektrowni Gorona del Viento. Jej pełne uruchomienie nastąpiło w 2014 roku. Łączy ona dwa typy OZE w bardzo przemyślany sposób: turbiny wiatrowe produkują energię, której część wykorzystywana jest, aby przepompować wodę z dolnego do górnego zbiornika wodnego. Potem, gdy zapotrzebowanie na energię jest niższe, a wiatr nie wieje tak mocno, woda jest przepuszczana z powrotem do dolnego zbiornika, przy okazji zasilając produkujące prąd turbiny.

Zielona energia na dwóch krańcach Europy. Irlandia i Estonia idą w stronę OZE

Samowystarczalna wyspa na Atlantyku. Wszystko dzięki energii wiatru i wody

Przed uruchomieniem Gorona del Viento, OZE stanowiło w miksie energetycznym El Hierro zaledwie 2,2%. Teraz odpowiada za całość energii na wyspie, a znaczna większość czerpana jest właśnie z tej konkretnej elektrowni. Pierwsza próba dla obiektu miała miejsce 9 sierpnia 2015 roku, kiedy cała wyspa była zasilana wyprodukowanym tam prądem przez dwie godziny. Potem Czas ten tylko wydłużano. W 2018 El Hierro było zasilane przez wiatr i wodę przez 18 dni, a ostatnio rekord ten został pobity – Gorona del Viento zapewniała prąd dla całej wyspy przez 28 dni.

Przykład El Hierro powinien być wyjątkowo istotny w kontekście zagrożenia, jakie dla wyspiarskich społeczności stanowią zmiany klimatu. W efekcie podnoszących się poziomów mórz, wiele tego typu miejsc w najbliższych latach może znaleźć się pod wodą. Będzie to olbrzymi cios nie tylko ze względu utraconego dziedzictwa przyrodniczego czy naturalnego, ale też pod kątem globalnej transformacji energetycznej.

Małe, odizolowane społeczności takie jak El Hierro są świetnym terytorium testowym dla rozwiązań związanych z lokalną samowystarczalnością energetyczną. Zdobyte przez mieszkańców najmniejszej z Wysp Kanaryjskich doświadczenie można przenieść na większe, kontynentalne społeczności. W przyszłości w elektrowni Gorona del Viento do instalacji wodnej i wiatrowej ma dołączyć również fotowoltaika.

– Czytaj także: Pierwsza na świecie wyspa energetyczna. “Przekształcamy Morze Północne w jedną wielką zieloną elektrownię”

Źródła: euronews.com, renewableinstiture.org, canaryislandshub.com

Fot. Canva (RobertSchneider)

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.