Ministerstwo Klimatu i Środowiska przedstawiło projekt nowelizacji ustawy o OZE. W propozycji znalazły się m.in. zmiana definicji małej instalacji OZE, przedłużenie terminów działania niektórych mechanizmów wsparcia i złagodzenie regulacji o planowaniu przestrzennym dla źródeł odnawialnych.
Nowa definicja małej instalacji
Jak tłumaczy resort klimatu, zmiany definicji dotyczące „małej instalacji” OZE mają ograniczyć obowiązki koncesyjne dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji, m.in. poprzez podniesienie progu łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej lub mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu dla instalacji OZE określonej w ustawie.
W definicji „małej instalacji” proponuje się zwiększenie maksymalnej mocy zainstalowanej z 500 kW do 1 MW, a maksymalnej mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu – z 900 kW do 3 MW. Uzasadnienie podkreśla, że przedsiębiorcy posiadający koncesje, których instalacje spełnią nowe warunki, automatycznie zostaną przeniesieni do rejestru wytwórców energii w małej instalacji.
Nowe terminy działania mechanizmów
Projekt zakłada też przedłużenie do 30 czerwca 2045 roku szeregu mechanizmów. Chodzi o:
- okres obowiązywania mechanizmu rozliczeń „opustu” w ramach systemu prosumenckiego,
- obowiązek zakupu niewykorzystanej energii elektrycznej przez mikroinstalacje OZE działające poza systemem prosumenckim,
- obowiązek zakupu niewykorzystanej energii elektrycznej po stałej cenie albo prawa do dopłaty do ceny rynkowej energii elektrycznej w ramach systemów FIT oraz FIP,
- obowiązek zakupu energii elektrycznej po stałej cenie albo prawa do dopłaty do ceny rynkowej energii elektrycznej w ramach systemu aukcyjnego.
Zgodnie z projektem, minister właściwy ds. klimatu zyskuje delegację ustawową do wydania rozporządzenia określającego ilości i wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, które mogą zostać sprzedane w drodze aukcji w latach kalendarzowych 2022–2026.
Zmiany w planowaniu przestrzennym
Projekt przewiduje też zmiany w obszarze planowania przestrzennego. Zgodnie z obecnymi regulacjami, instalacje OZE o mocy powyżej 100 kW powinny zostać uwzględnione w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego danej gminy, i dalej w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Projekt zwiększa ten próg do 500 kW z dwoma wyjątkami.
W studium nie będą musiały być uwzględniane „wolnostojące urządzenia fotowoltaiczne” o mocy do 1 MW ani „urządzenia fotowoltaiczne inne niż wolnostojące”, czyli np. panele dachowe oraz bardziej zaawansowane technologicznie urządzenia fotowoltaiczne zintegrowane z budynkiem.
Źródło: PAP
Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.