Ministerstwo Klimatu i Środowiska przedstawiło projekt nowelizacji ustawy o OZE. W propozycji znalazły się m.in. zmiana definicji małej instalacji OZE, przedłużenie terminów działania niektórych mechanizmów wsparcia i złagodzenie regulacji o planowaniu przestrzennym dla źródeł odnawialnych.

Nowa definicja małej instalacji

Jak tłumaczy resort klimatu, zmiany definicji dotyczące „małej instalacji” OZE mają ograniczyć obowiązki koncesyjne dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji, m.in. poprzez podniesienie progu łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej lub mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu dla instalacji OZE określonej w ustawie.

W definicji „małej instalacji” proponuje się zwiększenie maksymalnej mocy zainstalowanej z 500 kW do 1 MW, a maksymalnej mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu – z 900 kW do 3 MW. Uzasadnienie podkreśla, że przedsiębiorcy posiadający koncesje, których instalacje spełnią nowe warunki, automatycznie zostaną przeniesieni do rejestru wytwórców energii w małej instalacji.

Nowe terminy działania mechanizmów

Projekt zakłada też przedłużenie do 30 czerwca 2045 roku szeregu mechanizmów. Chodzi o: 

• okres obowiązywania mechanizmu rozliczeń „opustu” w ramach systemu prosumenckiego,
• obowiązek zakupu niewykorzystanej energii elektrycznej przez mikroinstalacje OZE działające poza systemem prosumenckim, 
• obowiązek zakupu niewykorzystanej energii elektrycznej po stałej cenie albo prawa do dopłaty do ceny rynkowej energii elektrycznej w ramach systemów FIT oraz FIP, 
• obowiązek zakupu energii elektrycznej po stałej cenie albo prawa do dopłaty do ceny rynkowej energii elektrycznej w ramach systemu aukcyjnego. 

Zgodnie z projektem, minister właściwy ds. klimatu zyskuje delegację ustawową do wydania rozporządzenia określającego ilości i wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, które mogą zostać sprzedane w drodze aukcji w latach kalendarzowych 2022–2026.