Polska jest jednym z najuboższych w wodę krajów europejskich, a potrzeba retencjonowania wody już teraz jest konieczna. W perspektywie najbliższych 30 lat powierzchnia nawadnianych upraw owoców i warzyw może wzrosnąć niemal o połowę. Diagnozę problemu niedoborów wody znajdziemy w opublikowanej właśnie Ekspertyzie „Woda w rolnictwie”.

Diagnoza i wskazanie rozwiązań

Ekspertyza „Woda w rolnictwie” powstała z inicjatywy Koalicji Żywa Ziemia i została opracowana we współpracy z Fundacją im. Heinricha Bölla oraz Fundacją WWF Polska. Zawiera diagnozę problemu niedoborów wody. Główne z nich to coraz częściej powtarzające się susze, wysychające rzeki, obniżający się poziom wód gruntowych i nawracające braki wody w wodociągach. Polskie zasoby odnawialne pochodzą z opadów i są w 70% wykorzystywane przez rolnictwo. Naukowcy zwracają uwagę, że teraz jest najlepszy i ostateczny moment, by opracować model rozwoju rolnictwa w kontekście wykorzystania wody. Stosowane do tej pory „rolnictwo odwodnieniowe” przestało się sprawdzać. Dlatego ekspertyza wskazuje rozwiązania w zakresie polityki, ochrony środowiska czy praktyk rolnych, które mogą przyczynić się do lepszej ochrony zasobów.

Zasoby wodne pod kontrolą

Polska jest jednym z najuboższych w wodę krajów europejskich. A autorzy ekspertyzy wskazują, że ten problem będzie się pogłębiał. Niedobory spowodują, że trzeba będzie rozsądnie dysponować zasobami, co oznacza dokładne pomiary, kontrolę, czy rozwój opłat za pobór wód do nawodnień, od których rolnictwo stanie się zależne. Koszty prowadzenia produkcji rolnej wzrosną.

– Odtworzenie retencji glebowej i krajobrazowej, a także odstąpienie od inwestycji mających na celu udrażnianie i regulowanie cieków, w konsekwencji przyspieszających odpływ wody ze zlewni i zwiększających ryzyko zarówno suszy na terenach rolniczych, jak i powodzi w dolnych odcinkach dużych rzek, to najpilniejsze zadania, które chronić będą zasoby wodne Polski i zapewnią trwałość produkcji rolnej, a zatem bezpieczeństwo żywnościowe kraju – wyjaśnia Przemysław Nawrocki z fundacji WWF Polska.

Ody do wody – polskie zasoby i zagrożenia według raportu “Woda w rolnictwie”

Właściwe kształtowanie krajobrazu

W ostatnich kilku latach poziom wód gruntowych w Polsce obniżył się o dwa metry. Na skutek zmian klimatu oraz wzrostu średnich temperatur, zasoby nie odnawiają się w takim tempie, jak dawniej. Wydłużony okres wegetacyjny, zwiększone parowanie, a do tego gwałtowne, obfite deszcze przeplatające się z przedłużającymi okresami suszy to główni winowajcy tego, że większość wody tracimy bezpowrotnie wraz ze spływem powierzchniowym. Eksperci apelują o kompleksowe podejście do ochrony zasobów wody.

– Cel ten można również osiągnąć poprzez właściwe kształtowanie struktury krajobrazu i wprowadzenie elementów tzw. zielonej infrastruktury, która modyfikuje bilans cieplny i wodny krajobrazu. Elementy zielonej infrastruktury podnoszą odporność środowiska na zaburzenia związane np. ze zmianą klimatu oraz, co jest szczególnie ważne dla ludzi, przyczyniają się do polepszenia warunków życia – tłumaczy dr Zdzisław Bernacki z Instytutu Środowiska Rolniczego i Leśnego PAN, jeden z autorów Ekspertyzy.

Należy wprowadzać rozwiązania, które pomagają zatrzymać wodę w krajobrazie, np. stałe pokrycie gruntów roślinnością poprzez zadrzewienia, trwałe użytki zielone, czy zachowywanie terenów podmokłych. Ważna jest też zmiana sposobu gospodarowania wodą w obrębie samych gospodarstw (odpowiednie kształtowanie upraw i dbanie o zawartość materii organicznej w glebie). Wsparciem dla rolników mógłby być też system doradztwa i dopłat do praktyk chroniących zasoby wodne.

Aby pobrać ekspertyzę „Woda w rolnictwie” kliknij w obrazek poniżej:

Źródło: informacja prasowa

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.