Przemysł stalowy odpowiada za 7% wszystkich globalnych emisji gazów cieplarnianych. Dlatego ostatnia wiadomość o nowym projekcie szwedzkiego LKAB ma znaczenie nie tylko dla hutników. Największy europejski producent rudy żelaza postanowił zainwestować 46 miliardów dolarów w ciągu następnych 15 lat, aby przerzucić się na bezemisyjny proces obróbki żelaza.

Ta wiadomość jest znaczącym doniesieniem zarówno dla Szwedów, jak i perspektywicznej ochrony środowiska. Jeśli plany LKAB się powiodą, to światowy przemysł stalowy zyska zrównoważonego prekursora i przedstawiciela przyszłej zmiany. Jak podają eksperci ochrony środowiska, hutnictwo ma znaczący wpływ na zmiany klimatu, ponieważ łącznie na całym świecie emituje 7% gazów cieplarnianych.

Para wodna zamiast dwutlenku węgla

Projekt HYBRIT to joint venture pomiędzy przedsiębiorstwem Vattenfall, producentem rudy żelaza LKAB i prywatnym wytwórcą stali SSAB. Ich wspólny plan jest wynikiem co najmniej dwóch składowych – presji klientów i inwestorów, przypominających o regulacjach wynikających z porozumienia paryskiego oraz redukcji emisji gazów cieplarnianych, która jest kluczowym elementem utrzymania konkurencyjności. 

HYBRIT, usytuowany w małym miasteczku Luleå w północnej Szwecji, jest kluczem do radykalnej redukcji emisji CO2 w hutnictwie. W procesach usuwania tlenu z żelaza, zamiast CO2, efektem ubocznym będzie para wodna. Jest to możliwe dzięki wyłączeniu zanieczyszczających pieców, a zastosowaniu nowej technologii i procesu HYBRIT. To szczególny zwrot w stalowym przemyśle.

Dlaczego to takie ważne?

Dzięki inwestycji LKAB samodzielnie przyczyni się do redukcji gazów cieplarnianych odpowiadających za ponad 50% całkowitego śladu węglowego Szwecji. Otrzymany wodór może znacząco przyczynić się do obniżenia kosztów biopaliw, co z kolei może pomóc gospodarce w rozwiązaniu problemu emisji z innych sektorów, takich jak lotnictwo czy żegluga. Wciąż trwają testy nad pilotażową produkcją żelaza gąbczastego, występującego pod postacią gąbczastej bryły.

Szwedzki statek towarowy napędzany… wiatrem

Czysta Szwecja

Szwecja ma stosunkowo małą gospodarkę, która wykorzystuje już źródła energii odnawialnej. Swoim projektem LKAB chce przyczynić się do dalszych poszukiwań źródeł czystej energii, a także ma zamiar zapewnić mieszkańcom dodatkowe miejsca pracy.

Całkowita produkcja LKAB wynosi 27 milionów ton produktów z rudy żelaza, co odpowiada 18 milionom ton surowej stali. Gdyby ta stal była produkowana w konwencjonalnych wielkich piecach, doprowadziłaby do emisji 28 milionów ton CO2. 

Göran Persson, prezes zarządu i były premier Szwecji, twierdzi, że inwestycje w HYBRIT zostaną przeprowadzone bez żadnego wsparcia rządu.

Wodór

Wodór ma wiele zastosowań w przemyśle. Jednym z nich jest przemysł stalowy. Inne sektory gospodarki, które go wykorzystują, to transport: lotniczy, morski, kolejowy oraz samochodowy, a w tym pojazdy ciężarowe. Na razie cena zielonego wodoru jest wysoka,

oczekuje się jednak, że koszty te spadną w miarę wdrażania tej technologii na dużą skalę.

Główne źródła rudy żelaza na świecie znajdują się w Australii, Afryce Południowej i Ameryce Łacińskiej. Kraje położone na tych kontynentach mają dostęp do dużo tańszej energii odnawialnej niż Szwecja. Przed LKAB stoi duże wyzwanie, ale i nowe możliwości – stworzenie nowej perspektywy gospodarki, która intensywnie dąży zarówno do rozrostu, jak i do obniżenia emisji. Co na to World Steel Association? Organizacja nie przewiduje, że zmiany nastąpią szybko.

źródło: greenbiz.com

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.