Energia odnawialna oznacza dzisiaj szansę na ograniczenie zanieczyszczeń, oszczędność i niezależność energetyczną. Potencjał energetyczny żywiołów był jednak analizowany już dawno temu. Cofnijmy się do 1948 roku, a nawet jeszcze wcześniej.

Woda

Pierwsze informacje o wykorzystaniu wody w celach energetycznych sięgają I wieku. Początkowo koła wodne były wykorzystywane w młynach. Dopiero 1000 lat później energię wody zaczęto stosować i w innych gałęziach przemysłu – w kuźniach czy tartakach. 

Energia wodna w Polsce została wykorzystana w 1910 roku, kiedy to w Gdańsku zbudowano pierwsze elektrownie wodne. 1923 rok był z kolei przełomowy, od tego czasu w Polsce rozpoczął się rozwój elektroenergetyki (elektrownia na rzece Czarna Woda w Gródku). Energią wodną w latach 40. XX zaczęto się interesować m.in. z powodu obaw o wyczerpanie złóż węgla, który stanowił integralną część światowej energetyki.

Energia prądów morskich, pływów i fal. Jak Komisja Europejska zamierza ją wykorzystać?

Węgiel

Pierwsza udokumentowana informacja o wydobyciu węgla na Dolnym Śląsku pochodzi z 1434 roku. Data ta pozwala zrozumieć, że zapotrzebowanie na energię jest nieodłącznym elementem życia ludzi. Jednak przemysł wydobywczy nie jest przyjazny dla środowiska. Nie należy też do źródła nieskończonego – eksploatowane złoża wreszcie muszą się wyczerpać. 

Połowa wieku XX

W ramach ciekawostki proponujemy film o energii odnawialnej p.t.  “Energy in our rivers”.

W powyższym filmie z 1948 roku zobaczymy kilka ujęć wodospadu Niagara. To tutaj w 1895 roku powstała pierwsza elektrownia wodna.

Narrator opowiada też, dlaczego niektóre rzeki nie nadają się do wytwarzania energii oraz co powoduje, że hydroenergia ma wyższość nad węglem.

źródło: A. Frużyński, Zarys dziejów górnictwa węgla kamiennego w Polsce, uwm.edu.pl, hackaday.com