Jeże przed nadejściem mrozów zapadają w sen zimowy. Już wcześniej – jesienią – poszukują dogodnych miejsc do przezimowania. Skrupulatnie budują domki z liści i innych materiałów pochodzenia roślinnego. Z każdym dniem stają się coraz bardziej ociężałe, jednak wciąż walczą przeżycie. Można jednak im pomóc. Jak to zrobić?

Jeż – wbrew często powielanej opinii i obrazkom z bajek – bardzo rzadko żywi się jabłkami (marginalna sprawa). Jest natomiast naszym sojusznikiem w walce ze szkodnikami roślin – w skład jego podstawowej diety wchodzą m.in. gąsienice, chrząszcze i ślimaki. Późnym latem i jesienią jeże wykazują szczególnie dużą żarłoczność i mogą wtedy zwiększyć swoją masę ciała nawet o 100%. Przed nadejściem niskich temperatur zapadają w stan hibernacji. Przetrwają zimę jeśli zbudują lub znajdą odpowiednie legowisko. I w tym obszarze, gdy wszystkie liście zbierają wielkie dmuchawy, warto im pomagać.

Zimowe domki dla jeży – jak i gdzie je zbudować?

Optymalna z perspektywy jeży jest działka, której ogrodzenie ma przejścia (korytarze). Wtedy może być często widzianym gościem a także lokatorem. Budowa domku dla jeża jest bardzo prosta. Wystarczy pozostawić w ogrodzie kopce liści i przyłożyć je gałązkami (dla większej stabilizacji).  Wcześniej na dnie warto wyłożyć miękkie materiały organiczne, np.: słomę i mech. Zdarza się, że jeże zimują tworząc sobie lokum nawet ze sterty gałęzi. Także w sprzedaży dostępne są różnorodne domki dla jeży. Wybierając modele warto postawić na naturalność. To nie ozdoba. Najlepsze jest drewno. Należy natomiast unikać konstrukcji z płyty pilśniowej, która szybko nasiąka wodą.

Domki zaleca się ustawiać w miejscach zacisznych, aby stworzenia nie były niepokojone przez dzieci czy czworonogi. Często usytuowuje się je pod drzewami, przy żywopłotach lub przy ogrodzeniu – np.: działki graniczącej z łąką. Optymalny jest teren lekko podwyższony (ograniczenie ryzyka podtopienia). Zagrożeniem dla jeży w ogrodzie są oczka wodne o stromych brzegach. Domki można przygotowywać już teraz.