Ostateczna cena, jaka widnieje na rachunku za prąd, nie jest tylko kosztem samej energii. „Kwota do zapłaty” zawiera wiele opłat związanych z  dostarczaniem prądu, a koszt, który finalnie ponosimy to składowa kilku rozliczeń. Za co więc tak naprawdę płacimy?

Taryfa – podstawowa opłata

Każdy korzystający z energii elektrycznej przy podpisaniu umowy z dostawcą wybiera plan cenowy, czyli tzw. taryfę, według której naliczana jest opłata. 

Taryfy energetyczne, z których korzystają gospodarstwa domowe, oznaczone są literą G:

• G11 – to najpopularniejsza taryfa w Polsce, w której płaci się stałą stawkę przez całą dobę, 
• G12 – taryfa dwustrefowa, w której obowiązują dwie stawki za prąd. Niższe przypadają na godziny nocne (zwykle 22:00 – 6:00),
• G12w – taryfa zwana weekendową. Funkcjonuje na tych samych zasadach co taryfa G12, z tym że niższe stawki obowiązują również od piątku wieczorem do poniedziałku rano.

Taryfy energetyczne, z których korzystają przedsiębiorstwa:

• A – taryfa dla firm, które są zasilane z sieci elektroenergetycznych wysokiego napięcia, przeznaczona zwykle dla dużych fabryk i zakładów przemysłowych,
• B – taryfa dla firm, które są zasilane z sieci elektroenergetycznych średniego napięcia. Korzystają z nich średnie przedsiębiorstwa (galerie handlowe, hotele, szpitale),
• C – taryfa dla firm, które są zasilane z sieci elektroenergetycznych niskiego napięcia, przeznaczona dla małych firm, takich jak sklepy, punkty usługowe, czy gospodarstwa rolne.

Taryfy energetyczne dla biznesu również możemy podzielić na rodzaje:

• drugi znak w taryfie –  informuje o mocy umownej (1 oznacza moc nie większą niż 40 kW, a 2 to moc większa niż 40 kW),
• trzeci znak – oznacza liczbę stref czasowych (1,2,3,4),
• czwarty znak – oznacza sposób rozliczania stref czasowych. Litera „b” to podział na strefę dzienną i nocną, „a” oznacza podział na strefę szczytową i poza-szczytową. 

Prąd coraz droższy. Ale to nie koniec – w ciągu dekady zdrożeje o 110%

Opłaty sprzedażowe

To podstawowe opłaty, które wynikają z umowy zawartej z dostawcą prądu. Pierwszą z nich jest koszt zużytej energii w danym okresie rozliczeniowym, który jest rozpisany z uwzględnieniem liczby zużytych kilowatogodzin i stawką jednostkową za każdą kilowatogodzinę. Drugim kosztem jest opłata handlowa, która jest stała. 

Opłaty dystrybucyjne

Na kolejnej części faktury znajdziemy opłaty, które dotyczą fizycznego dostarczenia energii elektrycznej do miejsca, skąd jest ona czerpana. Właściciel infrastruktury energetycznej jest jednocześnie firmą dystrybucyjną i odpowiada za nieprzerwany dostęp do prądu. W tej części faktury rozliczeniowej znajdziemy 7 różnych opłat. 

Opłata jakościowa

To koszt ustalony przez operatora systemu dystrybucyjnego i przeznaczony na modernizację, budowę oraz rozbudowę sieci energetycznej. Opłata ta jest zmienna i zależy od ilości energii zużytej w danym okresie rozliczeniowym.

Opłata sieciowa zmienna i stała

Opłata sieciowa zmienna to należność wynikająca z korzystania z sieci elektroenergetycznej. Jej wysokość jest iloczynem stałej stawki i ilości zużytej energii, podanej w kWh. Z kolei opłata sieciowa stała to stała kwota, którą płaci się za dostęp do sieci elektroenergetycznej, za utrzymanie urządzeń oraz za posiadanie licznika. 

Opłata przejściowa 

W przypadku taryfy G jest to opłata stała, ustalana co roku przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Stanowi ona rekompensatę dla elektrowni za ewentualne straty, które wynikają z wcześniejszego rozwiązania kontraktów terminowych. 

Opłata abonamentowa

To należność za wystawienie rachunku, odczyt i kontrolę licznika oraz inne czynności administracyjne. Jest ustalana przez dystrybutora. 

Opłata OZE

Wysokość tej opłaty ustala Prezes URE. Choć obowiązuje wszystkich, to kwota, jaką płacimy, jest uzależniona od indywidualnego zużycia energii (iloczyn stałej stawki i ilości pobranego prądu). Opłata ta jest przeznaczona na rozwój odnawialnych źródeł energii. 

Opłata kogeneracyjna

To cena, jaką płacimy za promowanie kogeneracji, czyli technologii, która pozwala wytwarzać jednocześnie energię elektryczną i ciepło. Tak, jak opłata OZE, służy rozwojowi ekologicznych rozwiązań.

Podatek VAT i akcyza

Niestety długa lista nałożonych na nas kosztów na samych „opłatach” się nie kończy. Do rachunku doliczany jest również podatek VAT w wysokości 23% i akcyza, która w 2020 roku wynosi 5 zł za 1 MWh. 

Co czeka nas w 2021 roku?

Wszystko wskazuje na to, że od stycznia 2021 roku na rachunkach za prąd pojawi się kolejna pozycja – opłata mocowa. Ma ona zapewnić stałe dostawy prądu i dzięki temu bezpieczeństwo energetyczne. Kwota zostanie nałożona zarówno na gospodarstwa domowe, jak i przedsiębiorstwa. Jej wysokość dla gospodarstw domowych uzależniona będzie od rocznego zużycia energii elektrycznej. Jeśli wykorzystują one mniej niż 0,5 MWh rocznie, zapłacą 1,87 zł miesięcznie, dla tych, które mają pobór prądu od 0,5 do 1,2 MWh rocznie, przewidziano stawkę 4,48 zł. Przy wykorzystywaniu 1,2 – 2,8 MWh rocznie kwota wyniesie 7,47 zł miesięcznie, i dla tych ze zużyciem powyżej 2,8 MWh opłata wyniesie 10,46 zł miesięcznie. Dla innych odbiorców, czyli tych, którzy nie są gospodarstwami domowymi, przewidziano stawkę uzależnioną od bieżącego zużycia, wyniesie ona 76,20 zł za każdą MWh pobraną w godzinach 7:00 – 21:59 w dni robocze. Dodatkowo zmienia się wysokość opłaty OZE, która do tej pory wynosiła 0 zł, od stycznia zapłacimy 2,20 zł za MWh. Nowością jest również obniżenie opłaty kogeneracyjnej do 0 zł. 

Zwiększono nakład finansowy na przekop Mierzei Wiślanej

Artykuł stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują swiatoze.pl. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.